"Η Διοίκηση της Ένωσης Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης Αττικής, μετά την τελευταία άδικη απόλυση από τον τηλεοπτικό σταθμό ALTER εργαζόμενης συναδέλφου εγκύου και με παιδί 14 μηνών μέλους του σωματείου μας, (σύνολο 21 μέσα σε 2 μήνες) και αφού εξάντλησε χωρίς αποτέλεσμα, κάθε περιθώριο διαλόγου με την Διευθύντρια Ανθρώπινου Δυναμικού του σταθμού κ. Νάσια Γοργόλη και με τον Γ. Διευθυντή κ. Βασίλη Κοσμόπουλο για την ανάκλησή της και για την δέσμευσή τους ότι δεν θα προχωρήσουν και σε άλλες...
απολύσεις, αποφασίσαμε, με ομόφωνο ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων μελών μας στον σταθμό, να ασκήσουμε το μοναδικό, συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα που διαθέτουμε, το δικαίωμα της απεργίας.
Κηρύξαμε στάση εργασίας για τις 16.02.2010 και για να ασκήσουμε την μεγαλύτερη... δυνατή πίεση επιλέξαμε αυτή να γίνει από τις 18.30 έως 21.30, χρονικό διάστημα κατά το οποίο το πρόγραμμα του σταθμού περιλαμβάνει μια ενημερωτική εκπομπή και το κεντρικό δελτίο ειδήσεών του.
Οι τεράστιες πιέσεις, οι εκφοβισμοί και οι εκβιασμοί που ασκήθηκαν εκ μέρους της Διοίκησης του καναλιού προκειμένου να δημιουργήσουν απεργοσπάστες είχαν απήχηση σε συνολικά 5 από τους διακόσιους συναδέλφους μας που υπέκυψαν και με την συμμετοχή 5 προϊσταμένων τμημάτων, έβγαλαν στον αέρα το πρόγραμμα.
Βέβαια η ενημερωτική εκπομπή και δελτίο ειδήσεων που βγήκαν ήταν σε αρχέγονη μορφή, χωρίς ζωντανές συνδέσεις και με πολλά λάθη στα ρεπορτάζ, ενώ συνεχώς ακούγονταν στον αέρα τα συνθήματα των τεχνικών του σταθμού που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το στούντιο και απαιτούσαν την ανάκληση της απόλυσης και την δέσμευση ότι δεν θα γίνουν άλλες απολύσεις.
Θα μπορούσαν βέβαια οι ιθύνοντες του σταθμού να φερθούν αξιοπρεπώς και να διασώσουν το κύρος του επιλέγοντας άλλες λύσεις που σε παρόμοιες περιπτώσεις, στο παρελθόν, επέλεγε ο ίδιος ο σταθμός αλλά και οι άλλοι τηλεοπτικοί σταθμοί. Δυστυχώς όμως με την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά τους και με την επιμονή τους να βγάλουν στον αέρα το συγκεκριμένο πρόγραμμα αδιαφορώντας για την ποιότητα που μέχρι σήμερα είχε συνηθίσει τον ελληνικό λαό το ALTER, κατάφεραν, δυστυχώς, και το λέμε με μεγάλη μας λύπη, να τον διασύρουν.
Χαιρετίζουμε την μεγαλειώδη συμμετοχή και την δυναμική που επέδειξαν σύσσωμα (πλην των δέκα) οι συνάδελφοί μας τεχνικοί που εργάζονται στο ALTER και πιστεύουμε ότι την επόμενη φορά και οι δέκα αυτοί συνάδελφοι που υπέκυψαν στις πιέσεις και έγιναν απεργοσπάστες, θα καταλάβουν το λάθος τους και θα είναι μαζί μας.
Δεν θα σχολιάσουμε την γηπεδική συμπεριφορά (ύβρεις, απειλές κλπ) πού επέδειξε η κ. Νάσια Γοργόλη όταν της ζητήσαμε να ελέγξουμε αν αυτοί που δούλευαν στο σταθμό την ώρα της στάσης ήταν οι αναγραμμένοι στα αναρτημένα προγράμματα της ημέρας (παράβαση του νόμου περί απεργοσπαστικού μηχανισμού) και αν είχαν την ανάλογη με την ειδικότητα που εκείνη την μέρα ασκούσαν άδεια άσκησης επαγγέλματος (ποινικό αδίκημα).
Ούτε τις αστυνομικές δυνάμεις που κλήθηκαν να ενισχύσουν το έργο της.
Θεωρούμε ότι πετύχαμε μια μεγαλειώδη νίκη και νοιώθουμε δικαιωμένοι που το δικαστήριο, στο οποίο η Διοίκηση του ALTER μας οδήγησε, δεν έβγαλε την απεργία μας καταχρηστική, αναγνωρίζοντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά μας να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τις θέσεις εργασίας του χώρου μας μέχρι την τελική νίκη.
Τέλος, πιστεύουμε ότι ο κ. Χατζηνικολάου, τον οποίο εκτιμούμε αφάνταστα, έπεσε θύμα παραπληροφόρησης γι αυτό πήρε την θέση που πήρε. Δεν είναι δυνατόν κ. Χατζηνικολάου είκοσι συνάδελφοί μας να ήταν τεμπέληδες ούτε ότι η τελευταία απολυμένη, έγκυος και μητέρα ενός δέκα τεσσάρων μηνών παιδιού, φορούσε επί δέκα χρόνια μεξικάνικο καπέλο μέχρι το στόμα και ροχάλιζε. Μάλλον ο καταδότης της το έκανε. Αν ο ισχυρισμός της Επιχείρησης ήταν σωστός, όλοι οι Συνάδελφοί της δεν θα ήταν εκεί. Επίσης, ο ισχυρισμός σας ότι σας κλειδώσαμε απ’ έξω δεν ευσταθεί, γιατί όπως είναι γνωστό, η πόρτα του στούντιο ήταν κλειδωμένη από μέσα. Παρ’ όλα αυτά εκτιμούμε την απόφασή σας να αποχωρήσετε αμέσως μόλις σας ζητήσαμε να μας συμπαρασταθείτε και ευελπιστούμε ότι στο μέλλον θα σας έχουμε στο πλευρό μας όπως συμβαίνει με άλλους συναδέλφους σας.
Εμείς οι εργαζόμενοι που δίνουμε καθημερινά την μάχη της επιβίωσης, δεν ζητιανεύουμε, απλά ζητάμε να μπορούμε να ζήσουμε τους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας με αξιοπρέπεια. Δεν απαιτούμε τίποτα περισσότερο από την δουλειά μας."
για το ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
