Πρώτη κριτική για τους "νέους πρωινούς" της ΕΡΤ

Την πρώτη μέρα δεν σταθήκαμε σε αναλύσεις, αλλά σε μια γενικότερη εικόνα. Τώρα, μετά απο δύο εκπομπές, έχουμε καταλήξει σε κάποια πρώτα συμπεράσματα κριτικής με καλοπροαίρετη διάθεση και με το οτι καταλαβαίνουμε πως αυτοί οι άνθρωποι έκαναν τα πάντα σε χρόνο -ρεκόρ ωστε να αντικαταστήσουν σ'ένα Σαββατοκύριακο τους παρουσιαστές που έστησαν για τη ΝΕΤ αυτή τη ζώνη.

Το νέο πρωινό δίδυμο (Αρβανίτης-Μπιζόγλη) βρήκε μια στρωμένη εκπομπή, με ένα συγκεκριμένο μηχανισμό που ξέρει καλά να δουλεύει το συγκεκριμένο προϊόν. Η εκπομπή τους "φόρεσε" απο την πρώτη μέρα και δεν την "φόρεσαν". Ισως να μην είχαν κι άλλη επιλογή, ούτως ή άλλως το κόνσεπτ είναι "επιτυχημένο", με τη μόνη διαφορά οτι είχε στηθεί ακριβώς για να προβάλει τις προσωπικότητες των δύο προηγούμενων. Η λογική δηλαδή του "λέω την είδηση και μετά κάνω σχολιασμό με υπαινιγμό χιούμορ και κριτικής", υπηρετούσε μια χαρά τους Λυριτζή-Οικονόμου, που έμοιαζαν λίγο σε "γέρους του μάπετ σόου", με την καλή έννοια. Και όπως στους "γέρους του μάπετ σόου", έτσι και σε εκείνους το βασικό συστατικό ήταν η μεταξύ τους χημεία. Στο νέο δίδυμο, χημεία δεν υπάρχει. Και μάλλον δεν θα υπάρξει ουσιαστικά ποτέ... Τους Λυριτζή-Οικονόμου, με όλες τις διαφορές τους, μπορούσες να τους φανταστείς να κάνουν παρέα και εκτός στούντιο. Τον Αρβανίτη με τη Μπιζόγλη, ποτέ. Είναι και οι δύο "πρώτοι ρόλοι" εξ αρχής και φαίνεται οτι κανείς τους -πέρα απο την τηλεοπτική ...ευγένεια δεν προτίθεται να κάνει στην άκρη. Δεν μπορούν να κόψουν και να ράψουν, δεν έχουν το ίδιο χιούμορ, δεν έχουν τις ίδιες αντιλήψεις. Και αυτό φαίνεται. Και φαίνεται έντονα.

Αν λοιπόν μπουν σιγά σιγά στη διαδικασία να αλλάξουν το κόνσεπτ της παρουσίασης και όχι της εκπομπής, ίσως καταφέρουν κάτι. Η εκπομπή δεν είναι δελτίο ειδήσεων που σε "σκεπάζει" όποιος κι αν είσαι κάτω απο το συγκεκριμένο περιεχόμενό του. Η εκπομπή θέλει ρόλους και χαρακτήρες. Γιατί αλλιώς μάλλον θα καταλήξουν σε ένα δίδυμο που ακόμα κι αν προσπαθεί να το κρύψει, θα βγάζει την μεταξύ του ένταση όσο μικρής έκτασης κι αν είναι. Επίσης και οι δύο (και κυρίως η Μπιζόγλη) φαίνονται εκτός κλίματος της ΕΡΤ. Δεν μυρίζουν... ΕΡΤίλα κι αυτό είναι κακό στην παρούσα φάση, όσο κι αν για κάποιους μπορεί να είναι το ζητούμενο. Ολο αυτο το χάσμα ανάμεσα στους παρουσιαστές μάλλον θα μεγαλώσει όταν απο την άλλη Δευτέρα βγουν στον "αέρα" ξανά αυτοί που έχουν το "κόπυ ράϊτ" του προϊόντος.

Οσο για τη Μαρία Σαράφογλου, τα πράγματα μάλλον είναι πιο εύκολα. Δεν έχει το δυναμισμό της Τσαπανίδου, αλλά μπορεί να προβάλει το δικό της στυλ. Αργά και σταθερά. Εδώ το λάθος γίνεται απο τον ίδιο το μηχανισμό της εκπομπής που μοιάζει να θέλει να φτιάξει μια νέα "Πόπη". Απο το στυλ, το στήσιμο, μέχρι το ντύσιμο, η Σαράφογλου μοιάζει να είναι στο σώμα της Πόπης με άλλο κεφάλι. Κι αυτό είναι λάθος, όχι γιατί η αντιγραφή ούτως ή άλλως ποτέ δεν αποδίδει, αλλα γιατί κυρίως, η Μαρία Σαράφογλου έχει δικό της στυλ και μπορεί να το αναδείξει. Αρκεί να την αφήσουν και να τη βοηθήσουν να το κάνει. Φαίνεται η κοπέλα οτι μπορεί, ας μην την βάζουν στο καλούπι "Τσαπανίδου". Ισως να είναι και πολύ καλύτερη απο αυτό. Ως προς την εκπομπή, ενδεχομένως το μόνο που θα πρέπει να ακολουθήσει η Μαρία είναι ο ρυθμός της. Η Σαράφογλου φαίνεται άνευρη και πολύ πιο αργή στην εξέλιξη της εκπομπής, με αποτέλεσμα όλη η εκπομπή να κάνει αρκετές φορές κοιλιά. Αυτό πρέπει να βρει η παρουσιάστρια Το ρυθμό. Και ίσως είναι το μόνο που θα πρέπει να "αντιγράψει" απο την προκάτοχό της, πριν αυτή βγεί στον αέρα της νέας τηλεοπτικής της στέγης. Πάντως πραγματικά είναι γοητευτική και καλή στο χειρισμό της θεματολογίας νηφάλια και διαβασμένη. Να ήταν και πιο "στακάτη", πιο γρήγορη....